Voorstellen “nieuwe” leden:
Mijn naam is Miranda Knijnenburg, ik ben 62 jaar en woon in Leidschendam. Mijn dochter van 32 woont in Voorburg en mijn zoon van 29 woont samen in Amsterdam. Ik werk 36 uur bij een polikliniek voor orthopedie daar geef ik leiding aan het receptie team en doe het beheer van het elektronisch patiënten dossier. Vorig jaar februari ben ik voor het eerst bij Rebound wezen kijken, ik zag iets voorbij komen op Facebook en heb me aangemeld omdat ik zingen altijd al leuk vond. Ik vind het heel ontspannend om te zingen, zeker nu het weer live kan en ik vind het ook erg gezellig bij HM1. Sowieso heb ik me meteen welkom gevoeld omdat de sfeer bij Rebound prettig en open is.
Mij is gevraagd om iets over mijzelf te vertellen. Mijn eerste kennismaking met het koor Rebound was op 16 januari 2020. Ik was in contact gekomen met Annet die mij uitnodigde om eens langs te komen.Die avond aan de bar (samen met Tanja, die ik toen ook voor ’t eerst zag) kunnen luisteren naar jullie. Na onze stemtesten bij Bart kwamen we samen bij LM2 te zitten en hadden lekker steun aan elkaar. Helaas kwam na een paar weken Corona en elkaar dus alleen op de Zoom verder gezien. Ondanks die lange tijd ben ik blij dat ik niet afgehaakt ben.
Nu zijn we bijna 2 jaar verder maar veel mensen ken je nog niet echt. Ik ben dus Nicoline Dissel en onlangs 60 geworden. Ik ben al 31 jaar getrouwd met Fred en heb 2 geweldige kinderen, dochter van 29 en een zoon van 25 jaar. Mijn hobby’s zijn schilderen, wandelen, fietstochten maken, fotograferen, bakken, (verre)reizen en natuurlijk zingen. Daarnaast geef ik zelf ook teken- en schilderles en doe vrijwilligerswerk bij Inzet, een sociaal maatschappelijke organisatie in Zoetermeer.
Ik ben Ellen, geboren en getogen Haagse en nu terug in de Randstad, na 25 jaar woonachtig te zijn geweest in Epe, op de prachtige Veluwe. Met Jos, onze twee lieve honden Bella en Saar en assertieve kat Goof woon ik nu in Wassenaar. Naast het strand was de belangrijkste reden om terug te komen het feit dat alle 3 mijn kids in Den Haag gingen wonen en ik toch meer moeder ben dan ik ooit had gedacht .
Ik werk al best lang in Isala, het ziekenhuis in Zwolle, waar ik me bezig houdt met arbeidsmarkt en het zorgen dat we voldoende personeel hebben en dat is in Coronatijd een hele klus. Corona heeft er wel voor gezorgd dat thuiswerken het nieuwe normaal is en dat is voor mij wel heel fijn, want dat scheelt me veel reistijd.
In Epe zong ik in een popkoor en nadat ik hier de meubels had neergezet (en de Corona wat afzakte) ben ik gaan zoeken naar een koor. En dat is Rebound geworden. Dus ik vol goede moed een mailtje gestuurd, dat warm is ontvangen (met dank aan Els). Vanaf de eerste dag heb ik me meer dan welkom gevoeld, Bart die me in het bierhok kwalificeerde als “hoog” (waar nog plek was), Tineke die me als stemgroepleider onder haar arm nam en alle andere collega’s van hoog die me een heel welkom gevoel hebben gegeven.
En toch vind ik het soms best lastig, de rol van nieuw lid. Nieuwe en herkenbare liedjes (die dan net een ander arrangement hebben) veel teksten om te leren (want Bart wil liefst geen papiertjes zien :)) en andere regels en gebruiken…het vinden van mijn plek. Het koor is hecht, de meesten van jullie zijn lang lid en hebben veel samen meegemaakt. Dat voel ik en dat is prachtig om te ervaren.
De BBQ (normaal gesproken niks voor mij om in mijn eentje heen te gaan) waar het gezellig is en ik, onder het genot van een drankje alle namen om mijn oren krijg (ik doe mijn best maar namen is niet mijn sterkste punt :). Waar (klein)kinderen gezellig meedoen en een koorlid gitaar speelt. In alles voel ik dat mensen al lang samen zijn en ervaringen delen.
Ik hoop van harte dat ik deel kan zijn van nieuwe verhalen, die nog gaan komen, met heel heel misschien toch iets kleins met kerst en het 10 jarig bestaan. Ik hoop dat ik zo af en toe aan kan sluiten bij de after koor borrel, als ik wat langer kan blijven omdat Jos thuis is en de honden kan uitlaten en ik hoop vooral dat ik mijn bijdrage kan leveren, als Hoog en als Ellen.
Het bestuur van Rebound heeft de nieuwe leden gevraagd een stukje te schrijven zodat iedereen een idee krijgt wie wij zijn. Echt “nieuw” voel ik mij niet meer en met een heleboel Rebounders ben ik inmiddels vriendjes op FB. Maar voor degenen die mij nog niet (her)kennen hier een klein stukje over mij, Tanja en hoe ik bij Rebound ben gekomen.
Het was december 2019 de maand van de kerstliedjes op de radio. Op kantoor kwam ik in gesprek met Vera over hoe geweldig het toch is om te kunnen zingen. Vera had mij al eerder verteld dat zij in een koor zong. Dus Vera zegt tegen mij waarom kom je niet een keer kijken bij Rebound. Daar moest ik wel even over nadenken want ik had nog nooit gezongen, ja thuis in de keuken tijdens het koken en het liefst met niemand in de buurt. Maar 16 januari 2020 was het zover, kijk- en luisteravond in het Tolhuis. Ik was niet de enige die avond, met twee andere dames hebben wij met veel plezier geluisterd naar jullie. Wij kregen een idee van de nummers en hoe het er aan toegaat bij het oefenen. Dus na de eerste keer vol enthousiasme weer terug en de week erna de stemtest… spannend. Nicoline en ik werden ingedeeld bij LM2, heel toevallig in dezelfde stemgroep. Dat was voor ons wel heel prettig, wij kenden elkaar nog niet, maar het bleek dat wij vlak bij elkaar wonen en wij kunnen dus gezellig samen richting het Tolhuis fietsen of rijden. In LM2 zit ook Erna, die ik al kende van het werk. Het was een heftige beginperiode met het overlijden van Kees en de ziekte en het overlijden van Nadine ons stemgroephoofd. Heel fijn was en is (nog steeds) de support van Erna. Heerlijke humor en een aanmoediging op zijn tijd om ons het gevoel te geven dat wij op de goede weg waren. Met de mix van “oude” en “nieuwe” leden hebben wij een fijne en gezellige stemgroep en het eerste gezamenlijke borrelmoment is gepland! Naast de leuke momenten zoals de BBQ hebben wij afscheid moeten nemen van John en Mary, verdrietige momenten, het is dan mooi om te ervaren hoe men elkaar steunt in moeilijke tijden. Corona was een uitdaging met de zoom meetings en ik ben blij dat ik deze periode heb volgehouden en dat ik deel uitmaak van dit fantastische koor!
Nu iets over mijzelf: ik ben 52 jaar oud, en dit jaar 25 jaar getrouwd met Edwin, wij hebben samen drie kinderen. Nick van 26 woont samen met zijn vriendin Ayleen. Onze dochter Inja is 23 jaar woont nog thuis en studeert. De jongste zoon Brice is 15 en doet examen dit jaar. Verder hebben wij vier katten; 1 rode deelkater die het fijn vindt om meerdere bazen te hebben, fotomodel Shira en twee kittens. Ik werk nu al ruim 14 jaar drie dagen per week bij RecyBEM, de uitvoeringsinstantie van het Besluit beheer autobanden. Ik werk in de wijk, dus in de niet-coronatijd lekker op het fietsje naar kantoor. Ik ben al 10 jaar lid bij AHC, sportschool in Leidschenveen. Daar ben ik in coronatijd echter niet geweest en dat is nu te merken. Vorige week dus maar weer gestart met pilateslessen, om mijn core sterker te maken en weer wat soepeler te worden. Dit blijft voor mij een ding na een herniaoperatie aan mijn rug. Verder wandel ik wekelijks met een vriendin een rondje in de Driemanspolder. Ik heb mijn motorrijbewijs maar helaas geen motor meer, maar genoeg mogelijkheden om in de toekomst een weekendje een motor te huren! Ik vind lezen heerlijk maar gun mijzelf momenteel de tijd niet, dus het lezen bewaar ik maar voor de vakanties. Klussen vind ik ook heerlijk, dit doe ik het liefst met mijn vader, hij is nu 82 en samen hebben wij al heel veel leuke en nuttige dingen gemaakt. Ons laatste grote project was een afdak maken in de tuin. Ik ben graag bezig in onze tuin. Ook verven doe ik graag, dat geeft rust en een voldaan gevoel als alles er weer netjes uit ziet. En dan een van de leukste dingen van december, oliebollen bakken! Tot zover over mij, ik hoop natuurlijk ook iedereen steeds beter te leren kennen. Komt vast goed!
Hallo Rebounders, ik ben Manon de zus van Lucy. Op die manier werd ik regelmatig geïntroduceerd toen ik mijn intrede deed bij het koor.
Al een behoorlijke tijd was mijn oog op Rebound gericht, ik werd getipt door mijn nicht Loes en zij is de schoonzus van Lia. Helaas woonde ik te ver weg om wekelijks te komen zingen. Inmiddels ben ik verhuisd naar de voetbalstraat in Leidschenveen en kan ik wandelend naar het Tolhuis komen. Tijdens de coronatijd mocht ik als aspirant meedoen en heb ik zo goed als lukte mee geoefend. Ook de stemtest ging virtueel en het inzingen van liedjes in de telefoon deed ik met veel plezier. Dat ik nu volwaardig lid ben, vind ik erg fijn! Niet alleen omdat ik graag zing maar ook omdat ik het erg gezellig vindt om mensen te ontmoeten. Ik ben een geboren en getogen Hagenees en ruim 25 jaar getrouwd met Henk (uit Drenthe). Wij hebben een zoon Peter (19) en een dochter Mendy (18). Henk en ik zijn fanatieke motorrijders en we zijn ook afgelopen jaar weer lekker op vakantie geweest op de motor. Waar we vroeger met een tentje op pad gingen, houden we het tegenwoordig bij B&B’s of hotelletjes. En als mijn dochter meegaat, wat ze graag doet, dan pakken we een huisje.
Mijn werk heeft alles te maken met medezeggenschap, ik ondersteun ondernemingsraden en medezeggenschapsraden in hun belangrijke werk. Dit doe ik als ambtelijk secretaris maar ook train ik groepen en doe ik aan coaching en intervisie. Om dit alles uit te voeren heb ik mijn eigen bedrijf opgericht en werk ik dus als zelfstandige. Inmiddels begin ik de LM2-vriendinnen al aardig te leren kennen, maar ik maak natuurlijk ook graag kennis met andere koorleden!
Vorig najaar heb ik al contact gehad met Rebound om een keertje te kijken bij het koor en afgelopen juni was het dan zover, ik mocht even komen kijken. Een gezellig koor, maar het is wel de bedoeling dat we wat moois neer kunnen zetten. Hiervoor heb ik maar liefst 10 jaar op een popkoor in Voorschoten, waar ik woon, gezeten. Het werd tijd voor iets anders.
Even wat over mezelf. Ik ben Nicolette, getrouwd en heb nog 2 thuiswonende zonen, wat ik in deze coronatijd heel gezellig vind. Een zoon van 21 die informatica studeert in Leiden en een zoon van 20 die Mechatronica aan de Haagse Hogeschool in Delft studeert. En mijn man is ICT-er. Een mannengezin dus waarbij veel technische onderwerpen worden besproken aan tafel. Zelf werk ik bij een detacherings-adviesburo en doe ik momenteel een opdracht bij de Algemene Rekenkamer in Den Haag als onderzoeker (accountant). Daarvoor heb ik een paar opdrachten bij gemeenten gedaan. Naast het zingen zit ik nog op een hardloopgroepje en we trainen twee keer per week. Niet heel fanatiek maar wel gezellig. Voor de rest kijk ik veel naar foute series op tv en wandel ik veel. Ik vind het leuk om bij Rebound te zingen en begin nu langzamerhand wel een aantal nummers onder de knie te krijgen. Ik ben dan ook blij dat ik vandaag hoorde dat we doorgaan met zingen, al is het met enige beperking. Laten we maar hopen dat het beter wordt.
